تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر کاهش شدت علائم اختلال رفتار مقابله ای و بی اعتنائی (odd) دانش آموزان پسر هشت تا ۱۰ ساله

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت­های زندگی بر کاهش شدت علائم اختلال رفتار مقابله­ای و بی­اعتنائی دانش­آموزان پسر هشت تا ده ساله شهرستان نـهاوند بوده است. نمونه­گیری در دو مرحله تصادفی و مبتنی بر هدف صورت گرفت و در نهایت30 دانش­آموز که براساس فهرست رفتاری کودک (cbcl) و فرم گزارش معلم (trf)، odd تشخیص داده شده بودند انتخاب شده و به شـکل تصادفی به دو گروه آزمایش (n=15) و گواه (n=15) تقسیم شـدنـد. سپس آموزش مهارت­های زندگی به مدت 5/2 ماه در 10 جلسه آموزشی 120 دقیقه­ای برای آزمودنی­های گروه آزمایش اجرا شد. در پایان دورهٔ آموزش و دو ماه پس از آن، همه آزمودنی­ها دوباره به کمک ابزارهای یاد شده ارزیابی شدند. در مرحله بعد داده­های قبل و بعد از آموزش و پیگیری با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تحلیل داده­ها نشان داد که گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه، پس از پایان جلسات آموزش مهارت­های زندگی، براساس ارزیابی جداگانه والد و معلم، کاهش معناداری در نمرات شدت علائم اختلال رفتار مقابله­ای و بی­اعتنائی پیدا کرده است (001/0p<). بررسی پیگیری نیز نشان داد که بهبودهای به دست آمده از آموزش دو ماه پس از پایان آموزش نیز همچنان حفظ شده است (001/0p<). این نتایج نشان می­دهند که آموزش مهارت­های زندگی روش سودمندی جهت کاهش شدت علائم اختلال رفتار مقابله­ای و بی اعتنائی در کودکان مبتلا می­باشد.